Vanuit Schotland, dat deel van Engeland waar de traditie van het zingen nog altijd erg goed in ere gehouden wordt, krijgen we dit korte schijfje toegestuurd, al gebeurde dat eigenlijk via een ommetje naar Duitsland. Deze ep is een voorproefje van de begin 2018 te verschijnen debuutplaat van de nog erg jong ogende Iona Fyfe, een dame uit de regio Aberdeenshire, die de eretitels aan elkaar rijgt: zopas werd ze “BBC Radio Scotland Young Traditional Musician of the Year 2017” en voordien was ze al vier keer op rij winnares van de “best local singer” prijs op het Keith TMSA festival, ze werd ook beste in de categorie “female traditional singer” bij TMSA Falkland in 2014 en vorig jaar won ze zowel in de categorie “Ladies traditional Singing” in Aberdeen als “Female Singer” bij de Buchan Heritage Society.

Vooraleer u daar een beetje lacherig over doet: dergelijke wedstrijden zijn in Schotland bloedige ernst en er wordt door honderden mensen aan deelgenomen. Noem het gerust het equivalent van de Rock Rally bij ons. Dat Iona prijs na prijs wint, bewijst dus op zijn minste dat het hele eiland of minstens toch met muziekminnende deel ervan -en zijn ze dat ginds niet allemaal?- haar stem en haar zang begint te (h)erkennen.

Dit ep’tje bevat slechts zes songs, waarvan vijf traditionals zijn. Meestal gaat het om eeuwenoude ballades, die via de zogeheten liedboeken die de Bothy Songs verzamelen, van generatie op generatie overgeleverd worden. Zelf was ik maar met twee van de vijf traditionals bekend, namelijk het openende “Sleepytoon” en “Earl Richard”, maar dat is niet meteen belangrijk: waar het hier om gaat, is dat je een staaltje krijgt van het vocale kunnen van Iona Fyfe, die zichzelf begeleidt op piano en Indisch harmonium of shruti box en verder bijstand krijgt van Callum Cronin op staande bas, Chris Ferrie op gitaar en bodhran, Charlie Grey op fidele en tenorgitaar en Ross Miller op allerhande doedelzakken.

Samen leveren zij een ultra fijn kennismakingsplaatje af, waar je alleen maar met ontzag kunt naar luisteren: het respect voor de traditie, gemengd met het oog op moderniteit en de welhaast perfecte beheersing van de verschillende instrumenten -waarvan de stem er één is-, maakt dit schijfje tot een waar genot om naar te luisteren. En meteen ook maar uitkijken naar die full cd, begin volgend jaar….

(Dani Heyvaert)

From Scotland, that part of England where the tradition of singing is still very much honored, we will send this short slice, even though it actually happened to Germany. This ep is a preview of the debut album of early 2018, by Iona Fyfe, a lady from the Aberdeenshire region, who is joining the title of the title: “Radio Radio Young Musician of the Year 2017” and before she had won the best local singer award winner at the Keith TMSA festival, she became best in the “female traditional singer” category at TMSA Falkland in 2014 and last year she won both in the category “Ladies Traditional Singing” in Aberdeen as “Female Singer” at the Buchan Heritage Society.

Before doing a little bit of humor, such matches are bloody serious in Scotland and hundreds of people participate. Feel free to call us the equivalent of the Rock Rally. That Iona’s prize wins at least, at least, proves that the whole island or at least with music-loving part-and are they not all that? – Her voice and her vocals begin to (h) acknowledge.

This epic contains only six songs, five of which are traditional. Most of the time, it’s about ancient ballads, which are handed over from generation to generation via the so-called songbooks that collect the Bothy Songs. I was only familiar with two of the five traditions, namely the opening “Sleepytoon” and “Earl Richard”, but that’s not immediately important: what’s going on is that you get a voice from Iona Fyfe’s vocal ability , who accompanies himself on piano and Indian harmonium or shruti box and is further assisted by Callum Cronin on standing bass, Chris Ferrie on guitar and bodhran, Charlie Gray on fidele and tenor and Ross Miller on all sorts of bagpipes.

Together, they deliver an ultra-nice touch of attention to listening to: respect for tradition mixed with modernity and the almost perfect control of the various instruments-of which the voice is one-makes this disc is a real pleasure to listen to. And look forward to that full cd, start next year ….

(Dani Heyvaert)